Engelleri sende kaldır siteleri ararken, İstanbul Film Festivali'nin 30. yıl anniverseryası için kendi festival hikayemi yazdım. Ohannesburger bir de birinci oldum. ( Herkes yaz yaz dedidiği için utanarak link atıyorum. Ölsem bahsetmem. Hatta şu an 45 senelik ego depoladım bundan sonra mağarada yalnız yaşasam gam yemem.) Başka birşeyler karalamıştım ama hayatımda insan yerine sünger olduğu için toparlayamadım şu an. O arada siz beni şakşaklayın madem. Ha bir de allah için ÜLKEME İYİ BAKIN! yoksa çok pis gönül koyarım.
25 Şubat |
İstanbul Film Festivali, çoçukluk, ergenlik ve erginlik olmak üzere yaklaşık 23 senedir bazen bir zorunluluk, bazen bir heyecan, bazen de bir mutluluk olarak ister istemez hayatımda.İster istemez diyorum çünkü babaları beş yaşındaki çocukları sirke, buz patenine,lunaparka götürüken benim babam bütün zırlamalarıma ve tepinmelerime direnerek ısrarla her İstanbul Film Festivali´nde günde en az iki filme beni yanında götürürdü. Film festivali olduğu zaman malum ara yok karnım acıkır, çişim gelir, uykum gelir, film zaten rusça, altyazısı ingilizce, bir de önde bi yazı daha var o türkçe ama hep cüceydim zaten göremezdim neler çektim. Çok iyi hatırlıyorum birgün Otomatik Portakal´a gitmiştik zaten başroldeki çocuğa aşkımdan ölücem ( o zamandan belliymiş yanlış seçimlerin kadınıyım), benim babam niye normal babalar gibi baklava dilimli süveter giyip pazarları kebapçı programı yapmıyor? niye beni sürekli böyle garip yerlere getiriyor diye böğürerekten ağlamıştım, annem çimdikleriyle zor kendime getirmişti.
Şimdi 28 yaşındayım şu an bütün taşlar yerine oturdu adam çok cool adammış ama tabiki de o zamanın öcünü en fantastik, en bağımsız filmlere onu da yanımda sürüyerek alıyorum. Genelde tercihim 120 dakidan aşağı olanlardan da olmuyor.
Şimdi 28 yaşındayım şu an bütün taşlar yerine oturdu adam çok cool adammış ama tabiki de o zamanın öcünü en fantastik, en bağımsız filmlere onu da yanımda sürüyerek alıyorum. Genelde tercihim 120 dakidan aşağı olanlardan da olmuyor.
No comments:
Post a Comment