Find your fucking inner peace

              
                                   AFRODİT GİBİ KARIYIM YEMİNLEN!

Dün akşamki aşırı derecede hipster, ileri düzeyde entellektüel, ultra mega beleşçi  fekat zavallı şekilde portakal suyu ikramlı bir Bienal partisinden sonra, yaydım götü misler gibi embesil türk dizileri tekrarı izlerkene, evde de çenemi dinleyecek kimse olmamasından sebep napim madem bilog yazayım dedim. Umarım, sanırsam ve korkacağım iyi etmişimdir.

Perşembe günü biyolojik olarak 13, zeka olarak 5, resmi olarak 29'uma ayak bastım. Büyüdüm, eşşek kadar oldum diyemesem de, itinayla saklayıp hiç kimselere belli etmesem de; beyin loblarımda ucundan kıyısından çok tizden bir açılma hissettim yemin billah. Hani hiç öyle ''Büyük sıçtım, evde kaldım, amanın yandım Ali'm, ayda 80 bin TL kazanıyorum, takribi 3 seneye işi bırakıp boz ayı fotoğrafları çekeceğim'' olmadım...'' Artık daha karakterli bir karı olup ''Hiçbir sik değilim ama KENDİM'i on numara pazarlıyayım, herkesi yüzüme güldüreyim ama arkamdan ana bacı düz gittireyim.''????? onu da olmadım...'' Atomu parçalarım ama erkekleri değiştiremem, beni göklere çıkaranı bulucam ( AMEN), beni seviyorsa gelir eğer gelmiyorsa zaten hiç benim olmamıştır staylaa takılacağım.'' hiç olmadım.

KENDİM OLDUM ve KENDİM'i  A SERIES OF UNIDENTIFIED & FORTUNATE EVENTS'in içine attım. Şöylekine; Birazıcık daha rol yapıp, kendimi azıcık daha proper gösterip, bir iki aycık daha ''sen ağzımın orta yerine sıçsan bile ben burdayım bebeğim'' davransam gayet evlenebileceğim adamı KENDİM bıraktım...Herkesin çok bir bok sandığı  ve doğru dürüst para kazandığım bir mesleğim varken KENDİ isteğimin peşinden koştum... Herkes tarafından konu hakkında bir bok bilmeyen bir insan olarak, yerin dibine sokulacağımı bilerek ve siklemeyerek, gittim reklam ajasında ben yazar olacam yaaaaaaa diye KENDİM'i damızlık eşşekler gibi ortaya attım. Bunları kronolojik sıra içerisinde yaparken arada bileklerimi kesesim geldi, arada boğazıma halatlar dolandı, ağlama duvarına tek gidiş bilet alıp anıra anıra ağlayasım da geldim ama bir kere KENDİ KENDİM'i mutsuz etmedim, insanlara hayatı dar etmedim. KENDİM'i çok beğeniyorum sanmayın KENDİ KENDİM' e sürekli ''ne cüce, çenesi düşük, ruh hastası, lanet bi karıyım... Ben de gösterip ama vermeyen, incilerini dökmeyen, Ahmet'e elverip Mehmet'e göt veren ama bütün kahve ahalisi tarafından Türkan Şoray kadar prensip sahibi bir karı niye olamıyorum deiyorum hep.  Ama sonra bu modelin zaten yapılmışı var ya olum panik yooook! senin hala olurun var.'' diyorum...

Bunları böyle mal mal yazmadım heralde bi havuç var işin ucunda! siz belki kapamadınız ben söylim; karakterli ve cool olalım derken insanlıktan çıkıp korkak embesiller gibi davranıyoruz ya; iyi bir şey bulduğumuz zaman korkup altımıza sıçarak kaçıyoruz ya, terk edildikten sonra mal mal foto uploadları ve hıyar hıyar tweetlerle KENDİMİZE'e ultra güvenli ve siklemez görünmeye çalışıyoruz ya; bunlar aynanın göt yüzü. Bir de o götün yiyemediği,  aynı boku bin defa yiyip, üstüne 2 bira çekip ''Koymuşum götüne dünyanın sonu mu? yine yaparım daha beter sıçarım ''dediğin bir yüzü var ki onu yaptığın anda ''ULAN AZ DAHA ÇALIŞSAM KURANIN ŞİFRESİNİ BİLEM ÇÖZER, AYA AYAK BASAR, ORDAN MARSTAKİ SUDA YIKANIR, CERN'E BRIEF VERMEYE GİDERİM BEN'' diyosun.

Özetle DELİ DİYORLAR BANA DESİNLER DEĞİŞEMEM, DESİNLER DEĞİŞEMEM, DESİNLER DEĞİŞEMEĞĞĞMM...